Sabri Bey Ve Ayla Hanım

 

Merhabalar

Bir zamanların yani doksanlı yıllarının en sevilen dizisiydi Bizimkiler.

Orada hatırlarsanız apartman yöneticisi, giriş katında oturan Sabri Bey ve eşi Ayla Hanım vardı. Apartmanda sevilmeyen, herkesin işine burnunu sokan, özellikle kapı önüne koyduğu çöp bidonlarıyla Cafer'i canından bezdiren bir karakterdi Sabri Bey. (Bu vesile ile de sevgili Mehmet Akan'ı da anmış olalım. Ruhu şad olsun.)

Bizim apartmanda aynen Bizimkiler apartmanı gibi. Katilimiz eksik ama merak etmeyin çenesiyle bunu başaran ev hanımları mevcut. Yani bir nevi çeneleriyle insanı canından bezdirebilme yetenekleri mevcut.

Oturduğumuz daireyi alalı yaklaşık sekiz sene oluyor. Bu zaman zarfında karşı dairemizdekilerle maalesef pek de anlaşabildiğimiz söylenemez. Erkek olan resmen Sabri Bey eşi ise Ayla Hanım. Ama bir fark var. Onların kedisi yerine bir erkek çocukları var.

Sabri Bey'i hatırlayanlar bilirler. Dairesinde tülün arkasından gelen gideni kontrol eder, her şeye salça olurdu. Bizim karşı dairedeki adamda aynen o. Apartmanda ne olup bittiğini karı-koca ikisi de bilirler. Her şeyden haberleri var. Apartmana akşama kadar kim girmiş, kim çıkmış sor sana hepsini anlatsınlar.

Eve geldiğimizde anahtarı deliğe sokarken daha karşı kapı açılıyor ve hemen sevgili komşularımız bizlerle alakalı bir durum varsa hemen anlatmaya başlıyorlar. Hoş olmasa da durum aynı. Onlara yakalanmadan eve girdiğimiz sayılır desem abartmış olmam. (Burada da Yılan Hikayesindeki Rambo Berk aklıma geliyor. O da Memoli evine giderken hemen kapıyı açıyor ve yakasına yapışıyordu. Hani Memoli o arada diyordu ya" Buralarda bir yerlerde düğme falan mı var?" diye. Bizimde aynen o hesap.)

Geçtiğimiz seneydi sanırım apartmana kamera sistemi döşendi ve tüm dairelere televizyonun bilmem kaçıncı kanalından apartmandaki kameralarından izlenebileceği anlatıldı. O zamanda eşim ve benim ilgimi çekip açmadık, halen de daha hangi kanaldan izlendiğini bilmem. Ama onlarda kamera sistemi neredeyse 7/24 açık durumda. 

Geçen gece eşim benden sonra eve geldi. Apartman otomatına bastım. Ocakta yemeğim olduğundan daire kapısını da aralık bırakıp mutfağa girdim. Mutfak kapısı da o sırada açık. Yine hiç şaşmaz karşı daire kapısı açıldı ve sevgili Ayla Hanım çıktı piyasaya. Tabii ki pek muhterem eşleri Sabri Beyinde sesi geliyor beraberinde. Ayla Hanım diyor ki; "Beyda yaşıyor mu?" Eşim "Evet ama bu sıra rahatsız biraz. Pek keyfi yok." cevabını verdi. O anda olanlar oldu ve Sabri Bey "Beyda'yı merak ediyorsan kameradan bak. Oğulları 07:00'de, eşimi göstererek 07:10'da aşağı kattakinin eşi 08:00'de ve Beyda ise 08:30 saatleri arasında evden çıkıyor" dedi. Ben resmen koca bir pes dedim. Adam bildiğiniz yemeyip, içmeyip kim ne zaman girip çıkıyor bunları takip ediyor. 

Bu adamda zaten işyerinde geçirdiği kazadan dolayı bir sağlık problemi var. Zaten malulen de emekli olmuş kendisi. Ama bir insan psikopatlık derecesinde oturup sabahtan akşama kamera kayıtlarını izlediğini, bir de bunu utanıp sıkılmadan cümle aleme duyurma cesaretini de buluyor. Özgüven tavan.

Eşim eve girdiğinde resmen sinirden gülüyordu. Bana dönerek "Hanım bunlar kafayı yemiş" dedi. Bende eşime, "Bizimkiler apartmanındaki Sabri Bey ve eşi Ayla Hanım bizim apartmana transfer olmuşlardı. Ama artık tamamen tescillendi." dedim.