Aşçı Çırağı Kursu

Herkese Merhaba,

Yeni düzenim, yeni hayatım çok şükür iyi gidiyor. Aşçı çırağı eğitimlerine başladım. Dersler genel olarak iyi gitse de, teori derslerini her zaman sıkıcı bulmuşumdur. Bana pratik dersleri lazım ama onun içinde ay sonuna kadar daha ders almamız gerekiyor. Yani bekle babam bekle.

İlk ders gününde derse girememiştim. Zaten pek de bir şey yapılmamış. Okulun ilk gününden farklı değilmiş yani. Diğer iki gün dersler normal seyrinde geçti. Hoca naif bir kadın ama anlatımını çok beğendiğim söylenemez. Daha çatır çatır anlatan biri lazım. Sözlüye kalktığında kitaptan kopya çeken öğrenci modunda, elindeki notları okuyor. Şöyle bazı şeyleri verirken, ruhu içinde ölmüş gibi anlatan hoca sevmiyorum. İnsanı ayakta tutmak adına, dersi kavramamız adına enerjik olması lazım ama o da bizim bu hocada yok. Üstelik bu hoca bu meslekten emekli olmuş, yani Halk Eğitim Merkezi'nde yıllarca görev yapmış, sürekli olarak bu dersleri anlatmış ve bu işten halen para kazanmaya devam eden biri için hatta oldukça vasat diyebilirim. Neyse üç aylık kurs ve el mecbur belge için katlanmak zorundayım.

Derslerde her yaştan insan var. Karma grup. Gastronomi lise mezunu iki genç var hatta. Çalışıyorlar ve genelde derslerde uyuklama modundalar. Hatta birisi bayağı bayağı uyuyormuş. Hoca söylüyor. Çok güldük sınıf olarak.

Ders çıkışında eve kadar yürüyorum. Günlük yürüyüş de bir nevi tamamlanmış oluyor. Ama yeterli değil. Bazen on bin adım tutmuyor. Bu nedenle daha çok çalışmam lazım. Fakat dün sabah ki performansımı beğendim. 20 dakika Leslie ve 20 dakika pilates. Sabah saat 06:30 Öncesinde koca bir fincan yağlı kahve ile ayılma seansı. Sonrasında spor. Çok çok iyi geldi. 

Bugün ne yazık ki kursa gidemedim. Sanırım düne nazar değirdik. Biraz da bir olay nedeniyle canım sıkılmıştı ve sanırım üzüntü nedeniyle etkilediğini düşünüyorum. Sabah normalde yüksek olan tansiyon yerlerde geziyordu bu sefer. Bırakın kursa gitmeyi, baş dönmesi nedeniyle ilacımı içmeye zor kalktım. Öğleden sonra ilacın etkisi falan derken, -biraz da uyudum tabii ki- daha iyi hissetmeye başladım. Çok şükür daha iyiyim ama tansiyon oynamasından dolayı bir aptallık durumu söz konusu tabi. Bugün kurs ve spor yalan oldu. Ne yapalım sağlık olsun.

Akşam yemeğini bugün geç yedim. Normalde en geç 17:30 gibi yemek olayını bitirmiş oluyorum ama bugün günlerden en güzel "EVET" ve Eşimle birlikte akşam yemeği yemek istedim. Normalde serbest çalıştığı için geliş saati belli olmuyor ve ben kendim yemek yeme durumunda kalıyorum. Fakat bugünün anlamı var. Şükür sebebim var. Evlendiğimiz için Rabb'imin nasip ettiği ikinci şükür sebebim evladımız var. Tüm bunları düşününce bugün birlikte yemekte mi yemeyelim? demi ama. Kaç sene olduğunu tabii ki söylemeyeceğim. Nazar olmasın. 

Bugünlük bu kadar. Yarın yeni gün, yeni umutlar, yeni şükür sebepleri. Nefes alıyorsak hâlâ umut var demektir. Umut ve şükretmekten vazgeçmeyin. 

Hoşçakalın.