Ahmet Telli - Gidersen Yıkılır Bu Kent

Ahmet Telli - Gidersen Yıkılır Bu Kent

Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider 

Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında 

Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki 

Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar 

Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı 

Üşür müydük nar çiçekleri ürpeririken

Gidersen kim sular fesleğenleri 

Kuşlar nereye sığınır akşam olunca

Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu 

Sustuğun yerde birşeyler kırılıyor 

Bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun 

Adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına 

Öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor 

Bir de seni ekliyorum susuşlarıma

Selamsız saygısız yürüyelim sokakları 

Belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar 

Geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar 

Adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız 

Yüreğimize alırız onları, ısıtırız 

Gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam

Gidersen kar yağar avuçlarıma, üşürsün

Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar

Fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında 

Durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler 

Ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde 

Menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri 

Bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak 

Yangınları anımsatıyor genç ölülere artık

Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman 

Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere 

Bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun 

İsyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim 

Sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın 

Devriyeler basıyor karartılmış evleri yine

Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür 

Bir tufan olurum sustuğun her yerde