Meydan okumanın dördüncü gününde beni çok duygulandıran bir soru geldi.
Sorunun da hikayesi var. O zaman başlayalım.
Sorunun da hikayesi var. O zaman başlayalım.
4. Evindeki nostaljik ya da antika bir objenin fotoğrafını hikayesi ile bizimle paylaşmak ister misin?
Aslında bende bu konu hakkında çoktandır yazmak istiyordum. Ancak bir türlü kısmet olup, yazıya dökememiştim. Nasip bugüneymiş.
Oldum olası müze gezmeyi severim. Antikalar, tarihi eserler hep ilgimi çekmiştir. Anneanne ve babaannem rahmetli olduklarında evlerinden onları anmak adına kendi çocukluğumu da hatırlatan bana göre antikadan bile değerli olan eşyaları aldım. Her eşyanın ayrı bir hikayesi, ayrı bir yaşanmışlığı var. Hatta birkaç tanesi bana verilmesi için kendilerinin vasiyetidir.
Ben bugün sizlere babaannemin bana vasiyeti olan bakır güğümden bahsetmek istiyorum. Bundan sanırım on yıl önceydi. Babaannemin babasından kalma güğümü babaannem bana vasiyet ederek vermişti. Bu güğüm hatıralarla dolu, sakın ola kimseye verme, hakkımı helal etmem diye de sıkı sıkıya tembih etmişti. Aldığım dönemde evim çok büyük olmadığından güğümü alıp, kayınvalidemlere bırakmıştım. Babamın yaptığı şark köşesine, bir gün geri almak şartı ile koymuştum. Uzun senelerdir orada duran güğümü, yeni evimizi alınca annemlerden aldım. Bu evde koymak için müsait yer vardı ve gözümün önünde olmasını istedim.
Güğüm belki yüz yıllık olabilir. Rahmetli babaannem bu güğümü delininceye kadar kullanmıştı. Hatta delindikten sonra bir dönem içine kaynak yaptırıp yeniden kullandı.
Bakır güğüm kışın sürekli babannemin kuzine sobasının üstünde dolu durur, duruma göre çay, banyo, yemek ya da abdest almak için hali hazırda sürekli sıcak su bulundurmak için kullanırdı. Babasından miras olduğundan gözü gibi bakmıştır. Babaannem için o kadar değerlidir ki, babasından, eşinden kalan eşyalar bir çöp bile olsa saklardı rahmetli.
Salonumun köşesinde duran bu bakır güğüm, her baktığımda bana babaannemi ve çocukluk anılarımı depreştirir. Bu güzel güğümü inşallah bende oğluma ve torunlarıma miras bırakacağım. Kuşaktan kuşağa aktarılacak bir değer benim için.
Yeni yazılarımda görüşünceye dek, evde ve sağlıkla kalın.
Oldum olası müze gezmeyi severim. Antikalar, tarihi eserler hep ilgimi çekmiştir. Anneanne ve babaannem rahmetli olduklarında evlerinden onları anmak adına kendi çocukluğumu da hatırlatan bana göre antikadan bile değerli olan eşyaları aldım. Her eşyanın ayrı bir hikayesi, ayrı bir yaşanmışlığı var. Hatta birkaç tanesi bana verilmesi için kendilerinin vasiyetidir.
Ben bugün sizlere babaannemin bana vasiyeti olan bakır güğümden bahsetmek istiyorum. Bundan sanırım on yıl önceydi. Babaannemin babasından kalma güğümü babaannem bana vasiyet ederek vermişti. Bu güğüm hatıralarla dolu, sakın ola kimseye verme, hakkımı helal etmem diye de sıkı sıkıya tembih etmişti. Aldığım dönemde evim çok büyük olmadığından güğümü alıp, kayınvalidemlere bırakmıştım. Babamın yaptığı şark köşesine, bir gün geri almak şartı ile koymuştum. Uzun senelerdir orada duran güğümü, yeni evimizi alınca annemlerden aldım. Bu evde koymak için müsait yer vardı ve gözümün önünde olmasını istedim.
Güğüm belki yüz yıllık olabilir. Rahmetli babaannem bu güğümü delininceye kadar kullanmıştı. Hatta delindikten sonra bir dönem içine kaynak yaptırıp yeniden kullandı.
Bakır güğüm kışın sürekli babannemin kuzine sobasının üstünde dolu durur, duruma göre çay, banyo, yemek ya da abdest almak için hali hazırda sürekli sıcak su bulundurmak için kullanırdı. Babasından miras olduğundan gözü gibi bakmıştır. Babaannem için o kadar değerlidir ki, babasından, eşinden kalan eşyalar bir çöp bile olsa saklardı rahmetli.
Salonumun köşesinde duran bu bakır güğüm, her baktığımda bana babaannemi ve çocukluk anılarımı depreştirir. Bu güzel güğümü inşallah bende oğluma ve torunlarıma miras bırakacağım. Kuşaktan kuşağa aktarılacak bir değer benim için.
Yeni yazılarımda görüşünceye dek, evde ve sağlıkla kalın.
Ne güzel bir anı. Senden buna benzer bir yazı daha okuduğumu hatırlıyorum. Yine babaannenden ya da anneannenden bir hatıra kalmıştı sana ama ne olduğunu hatırlayamadım.
YanıtlaSilŞuleciğim;
SilEvet sebzelik vardı babaannemden kalma. Halen daha patates, soğan saklamak için kullanıyorum canım.
aile yadigarları çok kıymetli
YanıtlaSilmavilale;
Silkesinlikle.
Ne güzel bir anı ... Hatıralar ve hatırlatacak eşyalar çok değerli :)
YanıtlaSilNilüfer;
SilEvet keşke kendileri de yanımızda olabilselerdi. Nur içinde yatsınlar.
ayyy ne hoşmuş anılarııı :)
YanıtlaSilDeep;
Silevet ama çok özlüyorum:(
Ne kadar güzel anılar ... Allah rahmet eylesin babaanne ne de ... Güzel anılar bırakıp gitmiş... gönlüne sağlık canım benim sevgiler 😊🌸
YanıtlaSilsessizkaldım;
Silamin canım. Güzel anılar, güzel zamanlardı.
müfred;
YanıtlaSilEvet halen daha duruyor canım:)
Çok güzel bir anı.. Allah rahmet eylesin..
YanıtlaSilBabaannem de suyu güğümle ısıtırdı. Ne güzel bir hatıra senin için 💞
YanıtlaSil