Merhabalar
Her Çocuk Ayrı Dünya bloğunun sahibi bir mim yapmış ve cevaplamak isteyen herkesi de mimlemiş. Konu mutluluk olunca bende yazmadan edemedim. Bence mutluluk nedir?
Çocukken sorulsaydı bu soru bana kesinlikle izlediğim Süper Baba, Bizimkiler, Hayat Ağacı, İkinci Bahar, Mavi Ay dizilerini izlemeden uyumamak derdim. Aaa bir de Parliament pazar gecesi sineması favorimdi. O zamanlar o kadar çok severdim ki bu dizileri, bölüm kaçırmak istemezdim. Tabii şimdiki gibi internet mi var? oturup tekrar kaçırdığın bölümü izleyebilesin. Yeni bölüm başlamadan eski bölüm özeti verilirse şanslı sayılırdık. Nedendir bilmem o dizileri izleyince çok mutlu olurdum. Tabii ki bu dizileri izlemek için ev halkından icazet çıkması lazımdı. "Sabah erken kalkacaksın. Yat artık." cümleleri kurulmaya başlarsa bilin ki o dizileri şanslıysan rüyanda izlersin. Televizyon bizim yattığımız odadaydı. Zaten hepi topu 2 odamız vardı. Bu nedenle aile televizyonda sevdiğim diziyi izlerken, ben arkam dönük şekilde uyumaya çalışırdım. Onlar uyuduğumu sansın, arkam dönük olsa da konuşmalardan diziyi dinleyerek, kafamda hayal ederdim. Bu da benim için ekranda izleyememiş olsam bile, sesleri dinlediğim ve bölüm kaçırmamış olduğum için büyük bir mutluluktu.
Yaş ilerledikçe insanın mutlu olduğu şeylerde değişmeye başlıyor. Genç kızlık dönemlerimde mutluluk biraz param olursa dolmuşa binebilmekti mesela. Uzunca bir dönem babamın rahatsızlığından dolayı eve ben bakmak zorundaydım ve elimdeki her kuruş benim için çok değerliydi. Okuyan iki kardeş, ev kirası derken eve dolmuşla gelebilmek benim için gerçekten paha biçilemez bir mutluluktu. Hele ki çok yoğun bir günse nasıl bir mutluluk verdiğini varın siz düşünün.
Şu anda şükür Allah'ıma ki her şeyim var. Sağlığım dönem dönem bozulsa da ciddi bir şey yok çok şükür. Bu benim için büyük bir mutluluk. Sabah uyanabiliyorsam bu da bir mutluluk. Uyandığımda yatağımda eşimi, gece kendi yatağından firar etmiş kolu, bacağı üstümüzde gezinen uyku halindeki oğlumu görebiliyorsam bu da benim için paha biçilemez bir mutluluk. Sabahları gidebileceğim bir işim(iz) varsa, eşimi işine sağlıkla, hayırla uğurlayabiliyorsam bu da bir mutluluk. Akşamları kapısını açabildiğim aile büyüklerim varsa, onlarla birlikte gülüş-cümbüş yemek yeyip, çay içebiliyorsak bu da bir mutluluk. Gecenin bir yarısı canım sıkılınca uykuda olsa bile aradığım bir dostum varsa -ki çok şükür benim var- ve telefonu açıp seninle uykulu olmasına rağmen konuşup, dinliyorsa bu da bir mutluluk.
Aslında nefes aldığımız, sağlıklı olduğumuz her an bir mutluluk. Sevdiklerimizin yanımızda olması paha biçilemez bir mutluluk. İnsanoğlu olarak mutlu olacak çok sebebimiz var. Yeter ki görmeyi bilelim. Kimisine göre bu değerler en son gelir ama bu değerler yoksa, geriye kalan her şey solda sıfırdır.
Abidin Dino'nun yaptığı Mutluluğun Resmi söylenecek tüm cümlelerin kısa bir özetidir aslında. Bu resim kayınvalidemlerin evinde çerçeveli bir şekilde var ve bu resme aşığım. Bakmasını bilene çok şey anlatır.
İlk mim yazısını buradan okuyabilirsiniz. Mimi yapmak isteyen herkesi davet ediyorum.
Herkese MUTLU GÜNLER diliyorum. Sevgiyle ve hoşça kalın.
