Sait Faik Abasıyanık - Karlı Hava
Sana dostluğumu içimden söküp
Bahçene dikmeliyim.
Meyveler bol meyveler,
...Yaz akşamları terleyen sürahilerdeki
sular.
Burada; içimin sökülmüş, kurt üşüşmüş
fidanlığında
Düşmanlıklarımın, hasetlerimin ve
namussuzluğun
Sarışın, acı yeşil ağaçlarında
Zehir gibi bir kış akşamı
Poyrazdan masun bir kulübe göreceksin
Azizim sen, uzun bir yolculuğa çıkmışsın
Tipi birdenbire bastırmış
Uzaklardan mavi fenerli bir araba geçmiş
Yakınlarda bir at kişnemiş
Bir süvari; şarkısını birdenbire kesip
Yıldırım gibi uzaklaşmış
Ova; alabildiğine uzak, göz alabildiğine
düzlük.
Seninkisi
Senin içinden koparmadığın
Yeniden biten, çocuk dişleri misali
Dostluğun;
Bana şimdi gelirse
Böyle bir karlı havada gelecektir.
Fakat sen emin ol:
İçinden kalorifer yanan bir Avrupa otelinde
Banyolu, yatağı kuştüyü yastıklı bir oda
bulacaksın.
Yorumlar
Yorum Gönder
Fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim.