Neler Yapıyorum? Kaç Kilo Verdim?

Merhabalar

Uzun zamandır kendimle ilgili yazı yazmadım. Oğlumun dersleri o kadar yoğun ki, ne yazık ki bana bilgisayar ne yazık ki gecenin körlerinde müsait olabiliyor. O zaman zarfında da bir iki yayın girebilirsem ne âlâ. 

Geçtiğimiz günlerde Ramazan ayını ve Ramazan Bayramını geride bıraktık. Kutlayamadığım Ramazan ayı ve bayramı hepimize hayırlı uğurlu olsun. Rabbim yenilerine erişmek nasip etsin inşallah.

Geçen sene Eylül ayından bu yana ciddi anlamda başlamış olduğum aralıklı oruç devam ediyor. Sporla destekli olarak bu süreçte 11 kilo verdim. Kiminize göre bu kadar zamanda az gibi görünebilir ancak hayatını sürekli diyet, kilo al-ver şeklinde biri için inanılmaz bir kilo kaybı diyebilirim. Tabi Ramazan ayında ister istemez düzen bozuldu. Yemek anlamında kendimi çok güzel frenlemiş olsam da, uyku düzenim gece ayakta, gündüz aralıklarla uyumak olunca ne yazık ki bünyem şaştı. Şükür kilo almadım ama veremedim de. Fakat bunu kafaya takmıyorum zira bu bir süreçti ve geçti, bitti. Şimdi yeniden eski düzenime adapte olmaya çalışıyorum. Tabi söylemeden geçmeyeyim, orucun ilk günü spor yapayım dedim sadece 15 dakika zor dayanabildim. Susuzluk beni çok yıprattı. Bu nedenle de Ramazan ayı boyunca spor yapmadım. Bünyeye eziyet etmenin de anlamı yok. 

Halen daha işe başlamadım. İnsanlar ne yazık ki çok özür dilerim ama ölmüş eşek aradıkları için bende gelen teklifleri ne yazık ki kabul etmiyorum. 25 senelik muhasebe müdürü olarak da çalıştığım tecrübeme asgari ücret ya da biraz daha üstü bir rakama çalışmam. Çok ihtiyaç olursa asgari ücrete sekreterlik yaparım daha iyi. En azından kafam rahat olur. İnsanlar bu ücreti fazla buldukları gibi, çalışma saatleri de neredeyse şirkette yatacak kadar esnek. Şaka gibi.

Tabii ki pandemi süresince evden neredeyse hiç çıkmadım diyebilirim. Bir iki kez sadece mecburen çarşıya gittim. Onun dışında market alışverişi dahil hepsi online alışveriş. Aksiyona gerek yok. Her ne kadar insanlar olayın ciddiyetini halen daha anlamamış olsa da, çevremde yakın akrabalarımı bile bu corona virüs illetinden dolayı kaybettim. Yakın çevremde bir çok kişi ağır şekilde bu illeti atlattı ve halen daha hastanede yaşam savaşı verenler var. O nedenle kendimizi olabildiği kadar izole etmeye devam ediyoruz. 

Evde kaldığımız süre boyunca oğlum gastronomi öğrencisi olduğu için uzaktan eğitimde yemek yapıyoruz. Fiziki olarak kesinlikle yardım etmiyor olsam da, bilgi vermek için her derste yanındayım. Pişirme teknikleri, malzeme seçimi, doğrama vs. gibi konularda öğretmeninin yanı sıra elimden geldiği kadar oğluma yardımcı olmaya çalışıyorum ve bende gastronomi okuyor gibi araştırmalar yapıyorum. Baharatlardan tutunda, pişirme teknikleri, malzemelerin birbiri ile ilgili uyumuna kadar bilgi edinmeye çalışıyorum. Hem oğluma destek olmak, hem de evde değişik tatlar denemek adına. Zaten mutfak seven biri olarak senelerdir bu konuda öğrenmeye aç biriydim ama oğlumla birlikte sanırım bende gaza geldim ve daha fazla bilgi diye yanıp tutuşuyorum. Bu kesinlikle çok hoşuma gidiyor. Her yeni bilgi benim için bambaşka bir mutluluk demek.

Yazın gelmesiyle kışlık hazırlıkları telaşı da sardı. Geçen sene aldığım dondurucumu boşaltmaya çalışıyorum. Buzdolabı üstü dondurucuya bir kısmını aktardım ancak yine de büyük dondurucu da kalanlar var. Onları da biran önce bitirmek lazım. Buzunu çözdürüp, yeni seneye hazırlık için bunlar şart. Bu aylarda bezelye zamanı. Şayet seviyorsanız ve dondurucuya koyacaksanız dolaba alıp atmanız gerekiyor. Ben siparişimi verdim. Annemin pazarcı komşuları sağolsun iyisi gelince bize ayıracaklar. Bu sene Allah'ım nasip kısmet ederse 10 kilo bezelye koymayı planlıyorum. Geçen sene 20 kilo koymuştum ve fazla geldi. Geçen yıldan da kalanlar var. Onlarla birlikte yeter. Zamanları geldikçe sizlere yine neler koymaya başladığımı yazarım. 

Gastronomi demişken oğlumun derslerde yaptığı yemeklerin tariflerini de sizlerle paylaşacağım. O kadar çok tarif birikti ki, vakitsizlikten daha doğrusu bilgisayarın doğru dürüst bana kalmamış olmasından sizlere tarifleri yazamadım. Oğlumun çektiği fotoğraflar ile birlikte sizlerle inşallah paylaşacağım. Bu konuda da oldukça heyecanlıyım. İnsanın hayattaki dikili ağacının bir şeyler yapıyor olması insanı acayip gururlandırıyor. Bu arada söylemeden edemeyeceğim. Oğlum sınıf birincisi ve okul ikincisi. Bu çok güzel bir duygu. Rabbim herkesin evladına sağlık, sıhhat, başarı ve hayırlı yazı nasip etsin inşallah.

Neyse bende durumlar şimdilik böyle. Kendinize çok iyi bakın. Evde ve sağlıkla kalın inşallah. Mutlu hafta sonları.

Not: Bu arada söylemeden geçmeyeyim, fotoğraftaki şekerler her gün bizim evin karşısında otlanıyor. Çok tatlılar. İnsanın alıp sarılası geliyor :)