Birhan Keskin - Aşk
Aniden. Birdenbire, beklenmedik olandan...
Beklemeyene: Dilegelen bir dünya.
Vahiy gibi, en çok ona benziyor.
Baharın karnını öptüğüm rüya.
O yüzden “ayak”landım, yukarı ağdım
Sana vardığımda ağlamam bundan...
Adını andığımda sıcak akıyor bütün nehirler
Dünyayı dolduran sözü olduran o.
Ve ben ne desem şimdi, benden değiller.
Hâlâ soruyor musun bana, aşk ne demek:
O en “bir” ve “tam” olana yürümek.
Durup durup geçmesin içinden ağlamak
Durup, neden ağlıyorsun can’ım,
Yetmez mi ikimize bir sağanak...
Yorumlar
Yorum Gönder
Fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim.