Hulki Aktunç - Kedi Yalnızlığında

Günler boyu üzülmüş durmuştum

Bir yağmurumuz kalmadı seninle

Bir penceremiz bir utancımız

Bir mektubumuz bir ay sonumuz

Bir kahvaltımız kalmadı kalmaz

Şemsiye de unutulmaz bir köşede

Ötede beride işyerinde trende

Birileri gülüp açmaz onu mesela

Ya da satmaya kalkmaz sağanakta

Telleri kırık zaten kimse almaz

Bir kedimiz doğurmadı seninle

Marttır diye damdır diye kaçmadı

Kedi evdir ev kedidir derler oysa

Gözlerinde kaygı yanar onların da

Islanıp dönse içerde kimse yok

Bu yalnızlık azalmaz da artmaz da