14 Şubat Sevgililer Günü Zırvalığı

Merhabalar

Hadi bugün şu sevgililer zırvalığını biraz açalım. Geçen seneki sevgililer gününde yazdığım yazıda bahsetmek isteyip bahsedemediğim şeyler vardı. Hadi bu sevgililer gününde de onları konuşalım. Geçen sene yazdığım yazıma da buradan ulaşabilirsiniz.

Genel olarak herkesi (istisnalar hariç) günler öncesinden sevgililer gününde ne alsam telaşı sardı. "Kolye mi? alsam! Parfüm çok klişe! Yemeğe de götürmek lazım! Güller zaten ateş pahası!" gibi uzayıp giden düşünceler mevcut genelinde. Ne yapsak derdinde herkes ama kazın ayağını tartışalım birazda.

Yılın 364 günü yataktan kocasına ayak sallayan, kahvaltı hazırlamaktan aciz, ben uyuyayım da koca ne olursa olsun diyen ve sabahları kendi rahatınızı düşünen hanımlar.(istinasnalar hariç, çevrede gözlemlediğimi söylüyorum) 14 Şubat sabahı ne değişiyor da birden cici kız moduna geçip kocacığınıza kahvaltı hazırlamaya başlayıp, sevgi kelebeğine dönüşüyorsunuz?

Peki siz erkekler. Yılın diğer günleri Allah'ın günü değil mi? Eşinize, sevgilinize özel olduğunu hissettirmek için illa ki toplumun dayattığı günlerde mi kibar beyefendilere dönüşmek gerekiyor? Geri kalan günlerde hödüklük yapmak mubah zaten. (Göstermelik yapılıyor çoğu şey o da ayrı bir konu) 

Sevgililer gününde geçen senede yazdığım gibi kredi çeken bile var. Sebep? Karısını o gün mutlu etmeli. Yoksa kalan 364 gün dünyayı kendisine zindan eder! Peki bir taraflarınızda açılan delikleri kim yamayacak? Haberiniz var mı? Ama olsun ya kocası ona hediyeler alsın, başından aşağı güller saçsın ve sevgili kızımız bunu büyük gururla sosyal medyada paylaşsın. "Ayyy desinler. ..... Kocası bak gene unutmamış sevgililer gününü. Yine çiçekler, böcekler almış. Yine kemancılarla yemeklere götürmüş." Peki sen gidip o .....nın evindeki durumu biliyor musun? Belki borç içinde yüzüyor. Belki kocası her gün canını yakıyor. Ama doğru ya önemli olan özel günlerdeki gösteriş ve merhamet. Geri kalan günleri de zaten ...... et. Sen sosyal medyada havanı attın ya. Dosta düşmana karşı kendini iyi bir eş olarak gösterdin. Bunun mükafatını da bugün aldığını fotoğraflarla tescilledin. Milleti kıskançlık krizinden çatlattın. Senden mutlusu yok değil mi? Hah sen ancak kendini kandırırsın. Şimdi size bir hikaye anlatacağım. Bizzat tarafımdan yaşanmıştır. Siz karar verin bugünün ne kadar samimi olduğuna. 

Birkaç yıl öncesinde sevgililer gününde sosyal medyada öylesine dolanırken bir paylaşım dikkatimi çekti. Arkadaşlarımdan birisi (ki ev durumunu ben biliyorum her gün kavga gürültü eksik olmaz. Borç binde.) eşinin güya kendisine aldığı hediyeyi paylaşmış. İçine belki 10 tane kadar eşinden sevgi böceği notlarını da ilave etmiş. Sonrada sosyal medyada eşini de etiketleyerek teşekkürler, öpücükler falan filan. Buraya kadar ne var diyebilirsiniz. Normal görünüyor. Madalyonun diğer tarafına bakalım şimdi. Bir süre sonra bir ortamda karşılaştığımız arkadaşım ve eşiyle muhabbet sevgililer gününde aldığı hediyeye geldi ve eşi ağzından kaçırdı. "Benim vaktim mi var. ..... gidip kendisi aldı hediyesini. Notları da kendi yazdı ben yazmışım gibi." Hadi buyurun buradan yakın. Arkadaşım o kadar bozuldu ki, bozuntuya vermemek adına "aaa hayatım sen yazdın ya" dedi demesine de, ok yaydan çıkmış ve söz söylenmişti bir kere. Tabii birde bu işin travmatik kısmı var öyle ya. Sende nasıl bir psikoloji var ki, sen nasıl bu kadar kendini özel günlere kaptırdın ki, kendi kendine hediye alıp, notlar yazıp paylaşacak kadar psikopat oldun. Bu taraftan bakıldığında da ciddi anlamda psikolojik destek alman gerektiğini düşünüyorum. Lütfen hayal dünyasından uyanın ya. Bir gün uğruna bu kadar cambazlığa, kırk takla atmaya gerek yok. Kendin ol. 

Eşiniz yada sevgilinizle size ait olan günler anlamlı olmalı. Sürü psikolojisine girip, milleti zengin etmenin, bütçede büyük delikler açarak bu özel günleri kutlamanın hiç bir anlamı yok ve olmayacakta. Yılda bir gün kutlanan sevgililer günü ise kalan günler -kadın erkek fark etmez- ne günüdür? diye sormak istiyorum. Kalan günlerde istediğimiz gibi davranabiliriz. Nasıl olsa bir senelik hediyeyi bir günde hallettik. Geri kalan günlerde insanca muameleye de gerek yok zaten bünyeye ters değil mi? 

Yazık ki ne kadar yazsam da; değişmeyecek bir durum varsa o da toplu olarak kutlanan özel günlerin çok fazla ciddiye alındığı. Biz bu güne kadar kutlamadık. Kutlamayı da düşünmüyoruz. Özel günlerde kat kat fazla para harcayacak kadar zengin değilim. Para harcamak isteyenlerin gününü de canı gönülden kutlarım.

Yeni yazılarımda görüşüne dek, hoşçakalın.